کد مطلب:315472 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:222
ام البنین و دو سبط پیامبر
ام البنین بر آن بود تا جای مادر را در دل نوادگان پیامبر اكرم و ریحانه ی رسول خدا و آقایان جوانان بهشت، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) پر كند؛ مادری كه در اوج شكوفایی پژمرده شد و آتش به جان فرزندان نوپای خود زد. فرزندان رسول خدا در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می دیدند و از فقدان مادر، كمتر رنج می بردند. ام البنین فرزندان دخت گرامی پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) را بر فرزندان خود - كه نمونه های والای كمال بودند - مقدم می داشت و عمده ی محبت و علاقه ی خود را متوجه ی آنان می كرد.
تاریخ، جز این بانوی پاك، كسی را به یاد ندارد كه فرزندان هووی [1] خود را بر فرزندان خود مقدم بدارد. لیكن، ام البنین توجه به فرزندان پیامبر را فریضه ای دینی می شمرد؛ زیرا خداوند متعال در كتاب خود به محبت آنان دستور داده بود
[ صفحه 29]
و آنان امامت و ریحانه ی پیامبر بودند؛ ام البنین با درك عظمت آنان به خدمتشان قیام كرد و حق آنان را ادا نمود.
تاریخ، جز این بانوی پاك، كسی را به یاد ندارد كه فرزندان هووی [1] خود را بر فرزندان خود مقدم بدارد. لیكن، ام البنین توجه به فرزندان پیامبر را فریضه ای دینی می شمرد؛ زیرا خداوند متعال در كتاب خود به محبت آنان دستور داده بود
[ صفحه 29]
و آنان امامت و ریحانه ی پیامبر بودند؛ ام البنین با درك عظمت آنان به خدمتشان قیام كرد و حق آنان را ادا نمود.
[1] دو زن كه يك شوهر داشته باشند هر كدام هووي ديگري ناميده مي شود؛ فرهنگ عميد، ج 2.